Zelzate: “Meerderheid is bang van veel en mondig volk”

De kinderopvang in Zelzate blijft in handen van het OCMW. Dit is een overwinning waar een flink deel van de Zelzaatse bevolking bij betrokken is. Hoe doe je dat, zoveel mensen bereiken?, vroegen we aan Karel Van Bever, OCMW-raadslid voor PVDA+ en huisarts bij Geneeskunde voor het Volk.

“Een van de belangrijke instrumenten waren de pamfletten die we uitdeelden aan alle scholen en kinderopvangplaatsen”, vertelt Karel Van Bever. Daarmee bereikten we meteen alle ouders en grootouders met kinderen in Zelzate.” 

“Eigenlijk haalden we onze argumenten uit de contacten die we hadden met mensen rondom ons: personeel en ouders van de kinderopvang, medewerkers van de groepspraktijk … We hoorden ook verhalen van patiënten. Op basis daarvan maakten we pamfletten. Op die pamfletten kwam dan reactie van mensen die zich erin herkenden en ook nieuwe argumenten leverden. We moedigden hen aan om hun verhaal niet alleen aan ons te doen, maar ook tijdens het halfuurtje van de burger op de gemeenteraad en de OCMW-raad. De mensen praatten erover met anderen en zo ging de bal steeds meer aan het rollen. Op een bepaald moment zijn enkele van die ouders zich gaan verenigen om petities en affiches te verspreiden, en zelfs een mars te organiseren.” 

“We maakten 22 nieuwsbrieven die we verspreidden aan alle scholen en opvangplaatsen in de hele gemeente. Enkele nieuwsbrieven verspreidden we zelfs in alle brievenbussen van Zelzate. Zo bereikten we een nog breder publiek.”

“Belangrijk is ook dat we altijd de pers betrokken. We voerden een paar keer ludiek actie, bijvoorbeeld, door het personeel van de kinderopvang in de bloemetjes te zetten. We nodigden daar telkens de pers op uit om foto’s van te nemen en er een artikel over te schrijven. Op de drie jaar dat de strijd heeft geduurd, is het thema zo op geen enkel moment lang uit de actualiteit geweest. We hielden de strijd gaande en bleven de mensen informeren.”

Gemeenteraadsleden en OCMW-raadsleden bieden een voordeel in deze strijd. “Zo konden we de megafoon zijn van de strijd en hadden we toegang tot alle dossiers”, aldus Karel Van Bever. “Daardoor konden we alternatieven formuleren. Dat is allemaal veel moeilijker als je niet in de gemeenteraad- of OCMW-raad zit.”

En het is niet omdat je in de oppositie zit, dat je niks kunt veranderen. “Klopt,” zegt Karel Van Bever, “de eigenlijke strijd speelt zich grotendeels buiten de raad af. En ook al zit je in de gemeenteraad in de oppositie als er honderden burgers aanwezig zijn op een raadszitting, dan kun je de krachtsverhoudingen binnen de raad veranderen. De meerderheid, die bang is van veel en van mondig volk, durft dan niet meer zo goed door te duwen wat ze oorspronkelijk van plan was. ‘Alleen’ kan je als raadslid weinig bereiken.” 

Freia: “Veel volk schrikt die politiekers af”

“Ik nam mee het initiatief voor de petitie bij de ouders”, vertelt Freia Van Dalem, huisarts bij Geneeskunde voor het Volk. “Ook mijn kinderen Joran (6) en Mauro (4) gaan naar de opvang. Die petitie was direct een groot succes omdat de ouders zeer ongerust waren: waar moeten wij naartoe met onze kinderen als we gaan werken? 

Verrast was ik vooral van de steun van de leerkrachten. De dreiging van de sluiting van de kinderopvang viel samen met het ontslag van hun vaste poetsvrouw Annick en de vervanging door een schoonmaakfirma. Ze wisten dat ze de gevolgen van deze ‘privatisering’ ook op hun boterham zouden krijgen, want op Annick konden ze rekenen om ook eens een pamper te verversen, voor maaltijdbegeleiding en voor medewerking aan het schoolfeest. Meest bijgebleven is het afgeven van kindertekeningen en petities aan de burgemeester die weigerde ons allen samen te ontvangen. Met een paar ouders die hij apart sprak begon hij zoete broodjes te bakken, wat niet lukte. Veel volk schrikt die politiekers af.”

Auteur: Nick Dobbelaere