Skip to content

Na 11 jaar OCMWraad geeft Riet Verspreet de fakkel door aan Debbie De Vleesschauwer

Na 11 jaar OCMWraad geeft Riet Verspreet de fakkel door aan Debbie De Vleesschauwer

Door de sterke aangroei heeft de PVDA extra krachten nodig om de meer dan tienduizend leden en honderden nieuwe afdelingen te ondersteunen. Riet zal de komende jaren minder tijd kunnen besteden aan de lokale afdeling maar waar mogelijk blijft ze zich voor Zelzate inzetten. Ze geeft vandaag de fakkel door aan de zevenentwintigjarige Debbie De Vleesschauwer: “Deelname aan de OCMW Raad sluit zeer nauw aan bij wat ik dagelijks doe. Ik heb sociaal-agogisch werk gestudeerd. Ondertussen werk ik al zo’n 7 jaar in de zorgsector. Als opvoedster help ik volwassenen met een verstandelijke beperking. Mij inzetten voor anderen en vooral voor zij die het moeilijk hebben, ligt mij nauw aan het hart.”

Op de Algemene Ledenvergadering van de Zelzaatse afdeling werd Riet in de bloemetjes gezet en blikte ze voor de meer dan honderd aanwezigen terug op haar engagement in de OCMW raad.

Op de foto: Riet Verspreet, Debbie De Vleesschauwer en Karel Van Bever (OCMW-raadsleden PVDA+ Zelzate)

 

Het werk van een PVDA-raadslid in het OCMW: terugblik na 11 jaar OCMW-raad in Zelzate door Riet Verspreet.

Als PVDA OCMW-raadsleden hebben we steeds alles samen gedaan. We bereiden steeds samen de raad en de tussenkomsten voor en dienen samen punten in. De eerste 6 jaar was dit samen met Roland Van Acker, dan een jaar met Sanne Goossen en na haar verhuis bijna 4 jaar met Karel Van Bever.

Bij ons werk in de OCMW-raad (maar ook in gemeenteraad of parlement) passen we drie belangrijke principes toe :

1. Veranderingen in de samenleving komen er door bewegingen van onderuit.

2. Het is mogelijk te winnen tegen een tegenstander die groter lijkt en die de macht in handen heeft. Overwinningen geven mensen vertrouwen en hoop. Winnen doe je stap voor stap. Maar… je wint niet altijd.

3. PVDA-raadsleden werken met hart en ziel voor het volk. Bij ons geen postjesjagers. Alle zitpenningen gaan naar onze partij. Bij ons geen krabbenmand.

1. Veranderingen in de samenleving komen er door bewegingen van onderuit.

Onze sociale geschiedenis leert ons dat rechten zoals betaalde vakantie, de 8-urendag of de afschaffing van kinderarbeid er kwamen door jaren van sociale strijd. Niet door een stemming in het parlement.

In Zelzate kunnen we met de PVDA wel honderd keer zeggen dat we voor een ‘sociaal’ beleid zijn en tegen de liberale keuzes van het bestuur dat wil privatiseren en besparingen afwentelen op de bevolking, maar zonder een beweging van onderuit blijven het slechts mooie woorden.

Om rond belangrijke punten te scoren zoals ‘het open houden van het buurtontmoetingscentrum Klein Rusland’; ‘het tegenhouden van 26 ontslagen’; ‘het open houden van kinderopvang tegen de privatisering’ waren er telkens ‘grote’ en ‘brede’ bewegingen van onderuit nodig.

In 2007 stelde toenmalig OCMW- voorzitter Bruggeman voor om het net verbouwde buurtontmoetingscentrum in Klein Rusland te sluiten of te verkopen aan de privé. Met de PVDA deden we een bevraging bij 122 inwoners van de wijk. Hun wensen werden verspreid naar de pers en naar de bevolking via nieuwsbrieven en werden door de PVDA-raadsleden op de OCMW-raad gebracht. Na heel wat discussies en door het telkens terug op de agenda plaatsen, werd het centrum toch opengehouden, zij het met minder diensten. Later werd het overgelaten aan de gemeente en het blijft tot op heden openbaar.

De 26 ontslagen die het OCMW-bestuur plande in 2013 werden tegengehouden dankzij een zeer brede beweging met vakbonden en personeel, met PVDA en sp.a en de hele bevolking. De bevolking gaf met 3000 handtekeningen aan dat ze voor behoud van diensten en jobs was. Er werden affiches en nieuwsbrieven gemaakt. Er kwam een autokaravaan en manifestatie. Er werd gemobiliseerd voor de OCMW- en gemeenteraden om de tussenkomsten van de PVDA- en sp.a raadsleden te ondersteunen. En zo kregen we uiteindelijk het bestuur op de knieën.

Het derde voorbeeld is dat van de kinderopvang. Drie jaren van beweging en strijd waren nodig om het bestuur uiteindelijk ‘definitief’ te doen afzien van hun voornemen de opvang te sluiten. Deze beweging werd gedragen door vakbonden, personeel, ouders, Geneeskunde voor het Volk , PVDA en sp.a. Hoe we als partij onze schouders onder deze beweging staken is te lezen in solidair van april ll. Ik beperk mij hier tot enkele belangrijke cijfers : 400,837,22,200:

  • 400 mensen kwamen protesteren op de gemeenteraad van 30/12/13. Daar beloofde burgemeester Bruggeman onder druk om ‘de privatisering van de kinderopvang te herbekijken’ maar het gevecht was nog verre van gewonnen.
  • een groep van ouders nam het initiatief voor een petitie en zamelde in samenwerking met het personeel van de kinderopvang, GVHVen PVDA 837 handtekeningen in. Deze werden op de OCMW-raad overhandigd aan de voorzitter.
  • De PVDA-raadsleden maakten in die hele periode 22 nieuwsbrieven die aan de schoolpoorten en de opvangplaatsen in Oost en West Zelzate werden uitgedeeld door partijleden en sympathisanten. Enkele nieuwsbrieven werden in alle brievenbussen van Zelzate verspreid door tientallen bussers van de PVDA.
  • In 2014 maakte ik een alternatieve begroting waaruit bleek dat het openhouden van de kinderopvang financieel mogelijk is en betaalbaar is. Het gaat over politieke keuzes maken.
  • de grote aanwezigheid op de OCMW-raden van 50 tot zelfs 200 ouders, personeelsleden en sympathisanten, maar vooral ook de vele tussenkomsten van ouders en personeel, waren nodig om het bestuur te doen kantelen.

Mijn ervaring leerde me dat je als raadslid ‘alleen’ weinig kan bereiken. De kracht komt van onder uit. De machtspartijen zijn bang van veel en mondig volk. Ze durven dan niet meer doorduwen wat ze in oorsprong van plan waren. 

2. Het is mogelijk te winnen tegen een tegenstander die groter lijkt en die de macht in handen heeft. Overwinningen geven mensen vertrouwen en hoop. Winnen doe je stap voor stap. Maar… je wint niet altijd.

Het is mogelijk te winnen tegen een tegenstaander die groter lijkt of de macht in handen heeft. In de OCMW-raad zat de PVDA steeds in de minderheid, dus bij stemmingen zouden we in principe steeds het onderspit delven. Maar door de mobilisatie van de bevolking en de acties op het terrein werden vanuit deze minderheidspositie toch belangrijke overwinningen behaald. Als mensen georganiseerd en gemobiliseerd zijn, vormen ze een grote kracht. Door te overwinnen krijgen de mensen vertrouwen en hoop. Ze moeten niet lijdzaam toezien. Ze zien met hun eigen ogen dat de samenleving maakbaar is als ze zelf in beweging komen. Wat de inwoners van Zelzate hier ook uit leren is dat er WEL een alternatief is tegen dit hard liberaal beleid dat alles wil privatiseren. Opnieuw investeren in openbare diensten, de Turteltaks afschaffen. Het kan!

Winnen doe je stap voor stap. Het is niet omdat je één grote mobilisatie doet en de burgemeester en zijn meerderheid onder druk inbindt, dat je gewonnen hebt. Dat hebben we meerdere keren ervaren. Wat de burgemeester onder druk van het protest zei en zelfs liet stemmen, werd nadien meermaals in de OCMW-raad door het bestuur opnieuw in vraag gesteld of teruggedraaid. In het geval van de kinderopvang heeft het 3 jaar geduurd voor we de overwinning behaalden.

Je wint natuurlijk niet altijd. Hoewel er ook veel protest was tegen de privatisering van het bejaardenhuis werd het uiteindelijk toch geprivatiseerd. Maar zelfs dan is het belangrijk dat de strijd werd gevoerd, want als dat niet gebeurt verlies je sowieso.

3. PVDA-raadsleden werken met hart en ziel voor het volk. Bij ons geen postjesjagers. Alle zitpenningen gaan naar onze partij. Bij ons geen krabbenmand.

De voorbije elf jaar maar ook in de komende periode zullen onze raadsleden geen financieel voordeel hebben. De zitpenningen van het OCMW gaan naar onze partij. Zo houden we postjesjagers buiten. Iedereen werkt enkel uit engagement in dienst van het volk.

Raadsleden zijn een troef voor onze partij. Ze zijn een spreekbuis voor sociale actie. Ze kunnen vanuit hun positie dossierkennis verwerven en alternatieven uitwerken tegen de voorstellen van het bestuur.

PVDA raadsleden werken met open vizier en houden zich niet bezig met achterkamerpolitiek en lobbygroepen. Geen politiek theater. Openbaarheid van bestuur. Dit is de reden dat ikzelf begin 2008, na een jaar in het Vast Bureau, buiten spel werd gezet. Toenmalig OCMW-voorzitter Bruggeman duldde geen pottenkijkers. Open VLD zorgde er samen met sp.a voor dat het Vast Bureau haar bevoegdheden verloor en een lege doos werd. De postjes werden herverdeeld. Daarna kwam het Vast Bureau niet meer samen.

Raadsleden van de PVDA maken misbruiken openbaar zoals het detail van de uitgaven voor feestjes door de heer Bruggeman; zoals het wegboeken van meer dan 400 000€ voor niet betaalde facturen in de periode dat Bruggeman OCMW-voorzitter was. PVDA-raadsleden leggen verantwoording af bij de bevolking.

Voor de PVDA zijn raadsleden slechts een tussenschakel. Ze werken volgens het principe ‘straat-raad-straat’ en vertrekken steeds van wat leeft in de wijk, bij de bejaarden, bij de ouders, bij het personeel. Van daaruit koppelen ze de kleine en grote verzuchtingen aan onderbouwde dossiers en eisen en bouwen ze mee aan een beweging van onderuit.

Tot slot nog dit. Het werk van de raadsleden zou maar een fractie zijn mochten we niet kunnen steunen op de werking van de hele PVDA ploeg in Zelzate, de raadsleden in de gemeenteraad, de basisgroepen die mobiliseerden voor de raden, de tientallen bussers en uitdelers aan de scholen, de ouders die petities ophalen en affiches voorhangen…. En zeker niet te vergeten de ploeg van vrijwilligers van het secretariaat die altijd klaar staat om artikels uit te zoeken, te kopiëren, te klasseren, bordjes te maken etc…